Εδώ και αρκετούς μήνες η Ευρώπη γράφει ακόμη μία σκοτεινή σελίδα στην ιστορία της. Έχοντας να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο μεταπολεμικά κύμα εισόδου προσφύγων μέσα στα γεωγραφικά της όρια, απάντησε –από τη σκοπιά των κρατών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης- με εγκατάλειψη κάθε ανθρωπιστικής αρχής, κάθε δικαιώματος που προκύπτει από τη συνθήκη της Γενεύης, με όργιο καταστολής, ρατσισμού και βαρβαρότητας. Κλειστά σύνορα, φράχτες, συρματοπλέγματα, πλαστικές σφαίρες, στρατόπεδα κράτησης και πνιγμοί είναι η υποδοχή της «πολιτισμένης» δύσης σε ανθρώπους κυνηγημένους από πολέμους και δικτατορίες που σε μεγάλο βαθμό η ίδια στήριξε και ανέχθηκε.
Στην Ελλάδα, χώρα πρώτης υποδοχής των προσφύγων στην Ευρώπη, η κατάσταση δεν είναι πάρα πολύ διαφορετική. Τα χερσαία σύνορα παραμένουν –παρά τις πρότερες δεσμεύσεις της «πρώτης φοράς αριστερά» κυβέρνησης- κλειστά και περιφραγμένα, ασφαλές πέρασμα δεν υπάρχει, η κρατική μέριμνα είναι εντελώς πρόχειρη και ανεπαρκής, οι φασιστικές πρακτικές, σαν αυτές που είδαμε στα Γιαννιτσά, την Κω και αλλού, παραμένουν ατιμώρητες και γίνονται ανεκτές.
Απέναντι σε όλα αυτά ένα τεράστιο, ανατριχιαστικά συγκινητικό κύμα αλληλεγγύης έχει ξεσπάσει στην ελληνική κοινωνία. Είναι, χωρίς καμία υπερβολή, εκατομμύρια οι άνθρωποι που έχουν συνδράμει με κάθε τρόπο τους πρόσφυγες -με όποιον τρόπο μπορούν. Γυναίκες και άνδρες, κάθε ηλικίας, άνθρωποι που υποφέρουν από την ανεργία και τις συνέπειες των εγκληματικών πολιτικών της κρίσης, αναγέννησαν με τη στάση τους την ελπίδα, όχι μόνο για τους πρόσφυγες αλλά και για όλες και όλους εμάς που ζούμε στην Ελλάδα της κρίσης και της επίθεσης του Κεφαλαίου.
Εκτιμάμε ότι αυτή η αλληλεγγύη χρειάζεται να αποκτήσει οργανωμένα χαρακτηριστικά, αλλά και να αποκτήσει έναν συνεκτικό πολιτικό και κοινωνικό λόγο που να θέσει στο προσκήνιο τις ανάγκες των προσφύγων, μετατρέποντάς τις σε ένα μαζικό διεκδικητικό κίνημα, αλλά και αναβαθμίζοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη που εκφράζεται.
Επιδιώκουμε την οργάνωση της έμπρακτης αλληλεγγύης γύρω από τους παρακάτω άξονες:
-Περιφρούρηση και οργάνωση των ανοιχτών χώρων όπου ζουν πρόσφυγες (Βικτώρια, λιμάνι του Πειραιά κ.ά)
-Συντονισμός της αλληλεγγύης που εκφράζεται με αυθόρμητο τρόπο
-Πρωτοβουλίες για το άνοιγμα των συνόρων και μέχρι τότε για την εξασφάλιση ανοικτών αξιοπρεπών κέντρων φιλοξενίας και όχι κράτησης των μεταναστών και των προσφύγων
-Αμεση αντιμετώπιση των φαινομένων φασιστικής βαρβαρότητας
ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ
e-mail: solidarity2refugees@gmail.com